Het thuiswerken in Coronatijd gaat mij in het algemeen best goed af. Maar anderhalve week geleden was daar ineens de man met de hamer.

Ik merkte al een paar dagen dat ik moeilijk mijn gedachten kon ordenen en dat mijn kortetermijngeheugen slecht was.

Zo kon het gebeuren dat ik placemats van de woonkamer naar de keuken wilde brengen en ik ineens met die dingen in mijn slaapkamer stond. Of dat ik mij niet kon herinneren of ik de dag ervoor boodschappen had gedaan of niet.

Ook kon ik mij slecht focussen en hobbelde ik van taak naar taak zonder iets af te maken. De Monkey Mind was terug en ik was weer ouderwets aan het verdwalen in mijn mailbox.

Al met al voelde het alsof mijn brein constant heel hard aan het werk was, maar zonder richting en zonder tractie.

En daar bleef het niet bij.

Op donderdagmiddag, na een paar uur online training geven, werd ik ineens zo ongelofelijk moe dat ik besloot even 20 minuten te gaan slapen. Pas na twee uur werd ik wakker.

Vrijdagochtend heb ik een drie uur durende online-training gegeven. De hoofdpijn kwam op toen ik mijn laptop dichtdeed.

‘s Middags wilde ik nog een paar dingen afmaken, maar ik merkte dat ik haast fysiek onpasselijk werd bij de gedachte dat ik nog iets met een scherm zou moeten doen.

Mijn brein gaf piepend en krakend aan dat het tijd was om te stoppen.

Mogelijke oorzaken

Terugkijkend denk ik dat een opeenstapeling van diverse zaken heeft geleid tot deze correctietik.

Ik had in die week veel lange en intensieve online overleggen, trainingen en coaching-sessies staan en ik merk die mij veel meer energie kosten dan wanneer ik ze ‘live’ doe. Bovendien zit ik daardoor veel te lang naar schermpjes te turen, wat mijn humeur niet ten goede komt.

Daarnaast waren, tot mijn grote frustratie, de meeste van deze sessies noodgedwongen in de ochtenden gepland. Daarmee waren al mijn ochtenden vol, terwijl ik die in principe reserveer voor gefocust werken aan dingen die voor mij echt belangrijk zijn. Ik kwam nergens aan toe en merkte dat ik mij daaraan begon te ergeren.

Wat ook niet hielp: Ik werk met verschillende opdrachtgevers en aan een behoorlijk aantal projecten en meestal kan ik dat goed scheiden. In die week lukte dat me niet en liep ineens alles in elkaar over.

Ik schaakte op 7 borden tegelijk en dat leidt bij mij tot een gevoel van spreading too thin. Met als gevolg: dingen niet afmaken, open eindjes en een brein dat op de achtergrond probeert te onthouden wat er nog openstaat.

Naast werken gebeurt er op dit moment te weinig in mijn leven. Ik mis de ontmoetingen, de drankjes op het terras, het zeilen op zee, het eten met vrienden. De dagen rijgen zich aaneen zonder veel afwisseling. Dat maakt dat ik geen idee heb wat ik wanneer heb gedaan. Het wordt één grote grijze brij.

Ook merk ik dat ik, doordat er verder niet veel te doen is, vaak langer doorwerk. Afgelopen week zat ik ineens weer ’s avonds te werken, terwijl dat tegen mijn principes is.

En door dit alles ga ik uit verveling en ergernis ook nog maar eens gezellig naar een scherm zitten kijken om te zien of Instagram nog wat leuks te meldden heeft. Lekker nog meer schermtijd.

Full stop

Die klap op vrijdagmiddag was een duidelijke hint. Ik besloot dat ik tot en met maandag geen scherm meer wilde zien. Laptop weg, telefoon zoveel mogelijk op flight mode.

Daarnaast heb ik drie nachten meer dan negen uur geslapen. Kennelijk was dat nodig. Zaterdag werd een wandeldag met een goede vriendin en zondag heb ik de hele dag gezeild. Kop in de wind en even helemaal weg.

Die maandag heb ik nagedacht over hoe ik mijn werk de komende tijd wil inrichten. Met als resultaat een aantal regels waarmee ik de afgelopen dagen heb ‘proefgedraaid’.

Die nieuwe regels bevallen goed en ik deel ze graag met je als mogelijke inspiratie.

Mijn 9 nieuwe regels voor thuiswerken in Coronatijd

1. Online-vergaderingen en coachingssessies beperk ik tot maximaal 50 minuten. Online-trainingen met groepen duren meestal langer, maar daarin houd ik na iedere 45 minuten 15 minuten pauze
2. Ik bewaak nog beter mijn agenda en houd mij daarbij zoveel als mogelijk aan mijn ideale planning. Dat betekent geen vergaderingen ’s morgens vóór 11 uur.
3. Ik kijk extra kritisch of ik überhaupt wel bij een bepaalde vergadering aanwezig moet zijn.
4. Langere een-op-een-overleggen doe ik niet meer met video, maar gewoon per telefoon. Indien mogelijk combineer ik ze met een wandeling.
5. Ik neem vaker pauzes en blijf in die pauzes weg van schermpjes.
6. In het weekend doe ik niets meer met werk. Tot op heden gebruikte ik nog wel eens een ochtend om een aantal zaken af te ronden, maar ik merk dat ik dan niet voldoende loskom van mijn werk.
7. Ik merk dat mijn brein behoefte heeft aan rust. Wat daarbij geweldig helpt is een leeg bureau met daarop alleen dat wat ik nodig heb voor de taak waar ik mee bezig ben. De rest ligt uit het zicht.
8. In plaats van een grotere taak over verschillende dagen te verspreiden, probeer ik nu op één dag een paar uur aaneengesloten aan zo’n taak te werken en hem ook daadwerkelijk af te ronden. Op die manier hoef ik minder van taak te wisselen (wat veel energie kost) en heb ik het gevoel dat ik ook echt meters maak.
9. Mijzelf afsluiten van social media gaat niet (ik heb het nodig voor mijn werk), maar ik beperk het tot maximaal 1 uur per dag.

En nu jij!

Wat doe jij om het werken en leven in Coronatijd behapbaar te maken? Heb jij regels voor jezelf opgesteld? En zo ja, welke? Deel het met ons in het commentaarveld hieronder!

Een bericht ontvangen als er een nieuw blog verschenen is?
Meld je hier aan voor onze Nieuwsbrief!